เจ้าสาว...แสนพยศ

เมื่อคุณหมอสุดหล่อต้องวางเข็มฉีดยา

มากำราบคนดื้อ  รักษาคนรั้น เพราะดันตกหลุมรักสาวแสบเข้าเต็มหัวใจ

********

“นี่ต่างหากที่เรียกว่าจูบ และนี่ก็ไม่ใช่จูบแรกของเรา”

อุ้งนิ้วหัวแม่มือเกลี่ยเบาๆ บนริมฝีปากนุ่ม

“ที่เราแต่งงานกัน ทั้งที่รู้ว่าไม่ถูกต้อง แต่ในเวลานั้นพี่ไม่คิดถึงอะไร...ไม่ว่าเหตุผลหรือเรื่องถูกผิด ขอให้ได้นินเป็นเจ้าของพี่”

ปลายจมูกโด่งจรดลงที่พวงแก้มนุ่มแล้วลากต่ำลงมา ริมฝีปากอุ่นร้อนก็ระบัดระบายลงบนใบหน้า วางแขนแกร่งเข้าสวมกอดร่างบางเอาไว้ 

สัมผัสเย็นชืดจากกายเปียก ทำให้เธอสะท้านในทีแรก ก่อนจะเปลี่ยนเป็นร้อนรุ่ม หัวใจดวงน้อยสั่นรัวแรง เรี่ยวแรงเหมือนถูกสูบหายเข้าไปในลมหายใจของผู้ชายตรงหน้า เนิ่นนานเหลือเกินที่จุมพิตพร่างพรมบนใบหน้า ก่อนจะจบลงที่การบดคลึงเบียดเคล้าบนริมฝีปากนานเสียจนทรงกายเอาไว้ไม่อยู่

ร่างใหญ่ที่ขยับเข้ามาใกล้ แผ่ไออุ่นจากกายผ่านผิวกายที่ยังชุ่มชื่น หากเพียงครู่เดียวก็ผ่าวร้อนเสียจนเธอหนาวสั่นราวกับจะจับไข้

********

“นินสวยมากเลย รู้ตัวไหมคะ?” 

ดวงตาที่ไร้แว่นมาบดบัง มองมาราวกับจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัว แววตาและคำพูดเปิดเปลือยความรู้สึกที่ออกมาจากส่วนลึกของหัวใจ

คนฟังเก้อเขินสะเทิ้นอาย นี่เป็นครั้งแรกกระมังที่คำชมจากปากของพี่ตะวันทำให้เธอร้อนวูบวาบจนแก้มแทบไหม้ สายตาของเขาราวกับจะหลอมละลายเธอให้กลายเป็นวุ้นทีเดียว

ยิ้มในใบหน้าบอกความขัดเขิน ริมฝีปากนุ่มนิ่มเผยอรับจุมพิตเร่าร้อนด้วยความเต็มใจอย่างยิ่ง 

เขากำลังทำให้เธอร้อนผะผ่าวยามเมื่อร่างหนาขยับขึ้นมาทับทาบจนกล้ามเนื้อแน่นตึงของบุรุษเพศสนิทแนบไปกับนวลเนื้อนุ่มทุกอณูผิวกาย ความปรารถนาในกันและกันท่วมท้นจนเจียนคลั่งแสดงออกมา

ผ่านปลายจมูกโด่งร้อนที่ไล่ระบัดระบายลงมาทั่วใบหน้าและซอกคอเรียวขาวผ่อง เขาซุกไซ้แทรกซึมจนเรียกเสียงครวญแหบพร่า 

จากนั้นก็ใช้ริมฝีปากขบเม้มไล่และเล็มผิวนวลนุ่มผุดผ่องของสาวสะพรั่ง และจูบพรมราวกระหายใคร่อยากในเนื้อกายแสนสวยนี้

หัวใจของเธอแกว่งไกวหนักขึ้นเรื่อย หวิวไหว วาบหวามดั่งดวงใจจะขาดห้วงลง ยิ่งยามที่ลมหายใจอุ่นร้อน และริมฝีปากแนบนาบลงมาตรงส่วนไหน ก็เหมือนเปลวไฟกำลังลุกติดลามไล่แผ่กระจายถ่ายความร้อนไปจนทั่วตัว 

พร้อมกันกับสติที่ค่อยๆ ลดทอนลงไปทีละน้อย เปลือกตางามพริ้มปิดลง ปล่อยตัวและหัวใจให้เป็นไปตามความรู้สึก ซึมซับสัมผัสกับซาบซ่านราวกับกำลังขนนกที่กำลังล่องลอยอยู่ในอากาศ